به‌طور كلی در سراسر شاهنامه، ستایش خرد به چشم می‌خورد؛ چه از آنجا كه فردوسی «به نام خداوند جان و خرد» شاهنامه را آغاز می‌كند و چه در آنجا كه «هرآن كس كه دارد هُش و رای و دین پس از مرگ بر من كند آفرین» شاهنامه به پایان می‌رسد، همواره خرد ستوده می‌شود.