چهارمين
پسر فتحعلي شاه "عباس ميرزا" در سال 1303 در قصبه (نوا) از توابع لاريجان
قدم به عرصۀ وجود گذاشت و فتحعلی شاه نام این مولود را عباس میرزا گذاشت و
نسبت به وي مهر و انسی خاص يافت، او بر خلاف پسران ديگرش در دوران كودكي،
طفلي مريض المزاج و فوقالعاده مؤدب و سر بزير و محجوب بود و در سن ده
سالگي به كسالت و درد مفاصل و استخوان مبتلا گشته بود. او در كودكي بسيار
مورد علاقه آقا محمد خان قاجار سر سلسلۀ سلاطين قاجار بود و خود تعليمات
نظامي مخصوص را به او ميآموخت عباس ميرزا ضمن فرا گرفتن تعاليم مختلف و
روشهاي گوناگون فنون سواري و جنگ در ايام فراغت و بيكاري به مطالعه كتب
سودمند و مفيد ميپرداخت و به آساني به بيشتر زبانهاي شرقي آشنا شده بود.
درباره
بزرگان ایران ,